Soluğu kesilmiş bir cümlenin tüm iyi niyetli kelimelerinden , harflerin ötekileşen kendini kayıplara bırakan varoluşlarından öte geçmeyen sesiz bir çığlık..
Kaybı telafi edilmeyecek kadar başıboş bırakılan boğuk paragraflara…
Ve beklide acımak gibi içtenliği beynime zuhur edilen köksüz , veryansınımları duyulmayan o mitolojik sevişgenliklerimiz. Hangimiz kitabın, kitapların sararan , solan ve tozlanan kokularından bıkarız ki. Sevmek gibi aşık olmak gibi kelimenin cümleyi doyuran toklukları ve tokluklar cümlenin kendini ifade edişinin kelimedeki yansıması….
Artık sığmıyoruz yalnızlıklarımıza bile ; kayıp ,farklı ,meçhul çocuksu düşlerimize örtüler çekiliyor. Farkına varmadan varılmadan kendi cümlelerimizden kopuyoruz. Başka kitapların, üçüncü sınıf kahraman tiplemelerini oynuyoruz. Kendi olan hayatlarımızda başkalarının hayatlarını yaşamaya çalışıyoruz. Kendimizi alt ettiğimizin yaşamların farkına bile varmadan.Sonrası mı uçurum dibi yalnızlıklar.Adına kayıp dedikleri yaşamlar.
Belki de uzayıp giden deniz yaşamlarına yeni bir soluk olsun diye kelimelerin kaderini kağıttan almak gerek. Kelimenin mücadelesinde cümleye eşlik etmek. Bize sunulan tatsız yalnızlıklardan vazgeçip adım adım bütünlüğe yaklaşıp kendimizi oluşturmak. Yeni bir ben yaratmak kendimizde.
Yaşamımızı ele geçiren bizi biz yapmaktan uzaklaştıran, sosyalleşmemizi engelleyen sanal bir dünyanın demir parmaklıklarının arkasına atan makinelerden azda olsa kurtulmayı denemek. Aynı renge bulanan yaşamlarımıza yeni bir renk katmak .Kitabın , okumanın bilgi edinmenin yeni soluğunda , oksijeni bol hayat kaynağı kopmayan gizli, saklı bahçelere adım atmak….
Harfler birleştikçe dilimizden kelimeler can bulacak cümleler daha bir anlamlı gelecek…
Bizi içimizde arayacak artık kendimizle olan yolculuğumuzda ipi göğüsleyecek cümleler ve bir daha artık kopmadan bizi kendimize getirecek kitaplarımız. Acılarımız hafifleyecek birbirimizi anlayacak zamanımız olacak. Ve beklide boş bırak geçer diyen cümleler ölümlerini hazırlayacak. Daha bir sevmeye çalışacak insanlar birbirilerini anladıkça.
Kendimizden, mitlerimizden ,ekolojik yaşamımızdan yaşantılarımızdan kopmadan ….